αντί στεφάνου

τελικά μάλλον είναι πολλά αυτά που δεν πρόλαβα να πω
σε ποιον; δεν ξέρω
τώρα όμως θα τα μάθουν αυτοί που μένουν και όχι αυτή που έφυγε

σήμερα το μοναδικό στεφάνι έγραφε:
"στη λατρευτή αδερφή και θεία"
για μένα όμως ήσουν δεύτερη γιαγιά
-και όχι κατά σειρά προτεραιότητας-

ήσουν η πρώτη που είδα να τρώει κρυφά σοκολάτες κι έτσι εντόπισα τη μαγεία τους!
ήσουν η μόνη που ζητούσε δώρο αλουμινόχαρτο από τα ταξίδια μου στο εξωτερικό,
κι έτσι εκτίμησα την απλότητα του να είσαι πλήρης.
έκλεβες τριαντάφυλλα από τις αυλές για να χρωματίσεις τα πρωινά μας
και αν μάζευα όλα τα λουλούδια του κόσμου, εσύ πάλι θα ήσουν πιο χρωματιστή!
μου έμαθες να διαβάζω, χωρίς καλά καλά να ξέρεις εσύ.
μου έδειξες τον κόσμο και μου έμαθες να τον αγαπώ.
μου έμαθες και να "σουρτουκεύω" και να μην "βάζω κώλο κάτω"!
έδειξες σε όλους μας τι σημαίνει αδερφή, θεία, μάνα, γιαγιά
και τι είναι αγάπη.

είμαι σίγουρη ότι εκεί που πας θα μπορείς να τρως όσα τηγανιτά και όσες σοκολάτες θέλεις,
αλλά κράτα λίγες και για μας χοντρούλα!